Enbiya Suresi, Ayet 92 - 93 :
"Gerçekten bu, tek bir din topluluğu olarak sizin ümmetinizdir; ben de sizin rabbinizim. Şu halde bana kulluk edin" (dedik)."
"Ama insanlar kendi aralarında birliği paramparça ettiler. Oysa hepsi bize dönecektir."
Ayetin Açıklaması:
Birçok müfessir ümmet kelimesinin burada "din" anlamında kullanıldığı kanaatindedir. (Taberî, XVII, 67; Şevkânî, III, 411 -412) Bazı müfessirler ise İlâhî dinlerin tamamının İslâm olduğu inancından hareketle buradaki ümmet kelimesini "tek bir din topluluğu" olarak yorumlamışlardır.
Allah Teâlâ Enbiyâ sûresinde farklı zamanlarda ve farklı bölgelerde dinini tebliğ etmek üzere birçok peygamber gönderdiğini haber verdikten sonra, bunların tebliğ ettiği dinin Allah'ın birliği, yüceliği ve eşsizliği ilkesine dayanan tek bir din, ibadete lâyık olan ilâhın da sadece kendisi olduğunu bildirmiştir. Ama insanlar dinleri konusunda ihtilâfa düşmüş, peygamberlere muhalefet etmiş ve Allah'a ortak koşarak tevhid ilkesinden uzaklaşmışlardır.
Enbiyâ sûresinde başta Hz. İbrahim (as) olmak üzere birçok peygamberin kıssasına genişçe veya özet olarak yer verilmiş, özellikle ibret alınacak yönlerine değinilmiştir. Bu değinmelerin ortak yanı, söz konusu peygamberlerin her birinin Allah'ın dinini tebliğ etmek için birçok sıkıntıya katlanmış, sonunda Allah'ın lutfuna mazhar olmuş bulunmalarıdır.
Bu âyetlerde ayrıca, Mekke müşriklerinin verdiği sıkıntılardan bunalmış olan Hz. Peygamber (asv) ve ona iman eden müminler için bir teselli gayesi de vardır. (bk. Diyanet Tefsiri, Kur’an Yolu:III/591.)