"Ey inananlar! Size ne oldu ki, 'Allah yolunda, savaşa çıkın.' dendiği zaman yere çöküp kaldınız? Oysa dünya hayatının geçimi ahirete göre pek az bir şeydir."(Tevbe, 9/38)
Tebük Seferi'nin hazırlık aşamasında, münafıklar halk arasında olumsuz propaganda yaparak hazırlıkları baltalamaya çalışıyorlardı. İşte bu âyet de şartların zorluğundan ve bu tür propagandalardan etkilenerek başlangıçta yavaş davranan Müslümanlara bir uyarıda bulunulmuştur. Bu âyette hitap genel olmakla beraber daha ileride gelen âyetlerden, burada eleştirilenlerin, iman zaafı içinde bulunan bazı yeni Müslüman olmuş kimseler, bedevîler ve münafıklar olduğu anlaşılmaktadır. Kur'an'da, belli bir kesimi ifade etmek üzere genele hitapta bulunma tarzındaki mecazların kullanımı yaygındır.
İlâhî ikaz üzerine Müslümanlar bu tür bozgunculuklara aldırış etmeden, Resûlullah (asv)'ın çağrısına yürekten icabet edip orduya büyük bir mali destek vermişlerdir. Kaynaklar, özellikle Hz. Ebû Bekir, Ömer, Osman, Abdurrahman b. Avf, Talha, Abbas ve Âsim b. Adî (Radiyallahu anhum ecmain) gibi sahâbîlerin özverili ve Kur'an'ın çağrısına gönülden uyma hususunda diğer Müslümanlara örnek olan davranışları hakkında ayrıntılı olaylar nakletmektedir. Bu bilgiler arasında, kadınların süs ve takılarını vererek bu bağış yarışına katıldıkları da yer almaktadır.(Diyanet Tefsiri, Kur’an Yolu, III/45).
