"De ki: 'Yeryüzünde yerleşip dolaşanlar melek olsalardı, biz de onlara gökten peygamber olarak bir melek gönderirdik.' " (İsra, 17/95) ayetini açıklar mısınız?

"De ki: 'Yeryüzünde yerleşip dolaşanlar melek olsalardı, biz de onlara gökten peygamber olarak bir melek gönderirdik.' " (İsra, 17/95)

Putpe­restlerin Hz. Peygamber (asv)'e inanmamalarının bir sebebi de, onun melek benzeri bir varlık değil, kendileri gibi bir insan olmasıydı. Halbuki onlar, peygamberlerin in­san üstü olması gerektiğini düşünüyorlar; Allah'ın, peygamberleri insanların ken­di varlık türlerinden göndermesindeki hikmeti anlayamıyorlardı. Eğer yeryüzünde melekler yaşasaydı iletişim kurabilmeleri için Allah onlara elçi olarak melek gön­derirdi.

İnsana farklı yapıdaki bir varlık peygamber olarak gönderilmez. Çünkü peygamber, gönderildiği varlıkların hayatını yaşa­malı ki onların problemlerini, sorunlarını anlasın, onları çözümlesin ve onlara örnek olsun. İnsan hayatı yaşamayan bir varlık bu bakımdan onla­ra peygamberlik yapamaz. Yemeyen, içmeyen, insana özgü hayatı yaşama imkanı olmayan melek, tam tersi olan insana nasıl peygamberlik yapacaktır?

On­ların bilmediği bir gerçek var; şayet peygamber olarak bir melek gönderilseydi aşağıda sıraladığımız gibi, birçok sakıncalar ve şüpheler ortaya çıkar, işler büsbütün karışırdı. Şöyle ki;

a)  Gönderilen melek insan suretine temessül ederek değil de garip bir surette ortaya çıksa, onu cin, peri veya şeytan sanıp uzaklaşırlardı.

b)  İnsan suretine girip inse, melek olduğuna inanmazlar ve bir ya­bancı olduğunu sanıp ülkelerinden kovarlardı.

c)  İnecek melek kendi nuranî sıfatı üzere kalsa, kimseler onu göre­mezdi.

Görülüyor ki, meleğin peygamberlik göreviyle inmesi, hem gereksiz, hem de neticesiz ve hikmetsiz kalıyor. Kaldı ki yeryüzünde doğru yola da­vet edilenler, melekler değil insanlardır. O bakımdan onlara kendi aralarından güvenilir bir adamın seçilip peygamber olarak gönderilmesi kadar tabii ne olabilirdi? (Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, 7/3582-3583).

Nitekim ayette "Yeryüzünde yerleşen ve dolaşan varlıklar melek olsaydı, o zaman meleklere peygamber gönderilirdi." buyuruluyor. Demek ki burada temel unsur, peygamber gönderilecek olan varlıkların yapısı ve hayatıdır. Ayette yer alan  "yemşûne" "dolaşan" kelimesi, "hayatı, davranışı" ifade etmektedir.