Beş vakit namazın Miraç'ta farz kılındığına dair bilgiler manevî mütevatir hadislerce sabittir. (Buhâri, Salat, 76, Enbiya, 5; Müslim, İman, 263; Ahmed b. Hanbel, V,122,143). Bu husus tereddüde mahal bırakmayacak açıklıktadır. İslam alimlerinin büyük çoğunluğunun bu konudaki ittifakları bunun açık delilidir.
Taha suresinin beş vakit namazı söz konusu eden 130. ayeti, Miraç'tan sonra inmiştir. Başta beş vakit namazın Miraç'ta farz kılındığını söyleyen Abdullah b. Abbas olmak üzere, İslam alimlerinin bu ayetin de beş vakit namaza işaret ettiğini söylemeleri bu ayeti Miraç'tan sonra indiğini kabul ettiklerinin göstergesidir.
Bilindiği üzere, bir-iki sure dışında Kur’an’ın bütün sureleri aynı anda inmeyip farklı zamanlarda gelmiştir. Ta ha ve Bakara suresi de bunun dışında değildir. Hatta Mekke’de inen surelerde Medine’de inen ayetler, Medine’de inen surelerde Mekke’de inen ayetlerin yer aldığı hususunda tefsirciler görüş birliği içerisindedir.
Taha suresinin 130. ayetinin Miraç'tan önce indiğine dair kesin bir delil olmamakla beraber, mevcut bilgiler onun daha sonra nazil olduğunu göstermektedir.
Alimlerin bildirdiğine göre, Miraç'ta farz olan beş vakit namazla ilgili ilk inen ayet Bakara suresinin
“Gündüzün güneş dönüp gecenin karanlığı bastırıncaya kadar (belli vakitlerde) namaz kıl; bir de sabah namazını. Çünkü sabah namazı şahitlidir.”
mealindeki 78. ayetinde beş vakit namaza yer verilmiştir. Kurtubî bu konuda alimlerin icmaı olduğunu söylemiştir.( bk. Kurtubî, ilgili ayetin tefsiri).
Yine başta Abdullah ibn Abbas olarak pek çok İslam alimine göre
“Haydi siz akşama ulaştığınızda (akşam ve yatsı vaktinde), sabaha kavuştuğunuzda, gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde (namaz kılın), ki göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur.”(Rum, 30/17-18)
mealindeki âyetleri de beş vakit namazı bildirmektedir.
