“Ey Âdem’in evlatları! Size her ne zaman içinizden Benim âyetlerimi beyan edip açıklayan resuller gelir de, kim onlara karşı çıkmaktan sakınır, nefsini ıslah ederse artık onlara hiç bir korku yoktur, onlar asla üzülmezler de.”(Araf, 7/35)
mealindeki ayette yer alan “rusul” kelimesi elçiler demektir. Arapça’da resul kelimesi sözlük anlamı itibariyle hem Allah’ın elçileri hem de insanların, devletlerin elçileri için kullanılır. Ancak Kur’an’da “Resul” ifadesi daima Allah’ın elçisi manasında kullanılmıştır. Bu ayette de” resul”un çoğulu olan “rusul” kelimesi Allah’ın elçileri manasına gelir. Allah’ın elçileri ise, Kur’an’da yüzde doksan dokuzu peygamberler için, bazen de -peygamberlere vahyi getiren- Hz. Cebrail (as) gibi melekler için kullanılmıştır.
Bu surede geçen “rusul” kelimesinin peygamberler manasındaki Allah’ın elçileri olduğunun en açık delili, bütün müfessirlerin bu konudaki ittifakıdır.
Kaldı ki, ayette yer alan “Benim âyetlerimi beyan edip açıklayan resuller” manasındaki ifade, söz konusu olan “resuller”in peygamber olduklarını göstermektedir. Çünkü, Kur’an’da peygamberlerden başkası için “ayetleri açıklayanlar” ifadesi asla söz konusu değildir. O halde, Kur’an’da peygamberler için kullanılan bir sözcüğü, indî ve keyfî bir yorumla kendisi veya başka insanlar için kullananların aldanmış olduklarında şüphe yoktur.
“O, dereceleri yükselten, arş sahibi olan Allah, o büyük buluşma gününün dehşetini haber vermek için, kullarından dilediğine emrini tebliğ için rûhu indirir.”(Mümin, 40/15)
mealindeki ayette geçen “…rûhu indirir” ifadesi doğrudur. Çünkü, “indirir” manasındaki kelimenin Arapçası “YULKΔ fiilidir. Bu fiil kipi, geniş zaman için kullanılan bir müzarı sigasıdır / yani geniş zaman kipidir.
Eğer denildiği gibi, bu fiil “indirecek” manasında olsaydı, bunun kalıbı olan “ SE YULKΔ fiili kullanılırdı.
Arapça’da hem geniş zaman hem de gelecek zaman için “müzari” sözcüğü kullanılır. Bu kelimeyi nazara alarak ilgili fiil için madem “müzari” fiilidir, öyleyse “tam istikbali ifade eden gelecek bir fiildir” diyen kimse, Arapça grameri bilmiyor ve inceliklerinden habersizdir, demektir.
