“Bir vakit Mûsâ kavmine şöyle demişti. “Ey kavmim! Allah’ın size lütfettiği nimetlerini bir düşünün; zira o içinizden peygamberler çıkarttı, sizi hür insanlar yaptı ve devrinizde hiç kimseye vermediğini size verdi.”(Maide, 5/20) mealindeki ayette yer alan “ahaden minel âlemin= alemlerden hiç birine” ifadesinden, Yahudilerin bulunduğu devirdeki insanlar kastediliyor. Nimetler ise, ayette ifade edilen peygamberler ve kralların varlığı.. Tefsircilerin büyük çoğunluğu bu görüştedir(krş. Taberî; ilgili ayetin tefsiri).
Bazı âlimlere göre, bu ifadeden maksat gerçekten Yahudilerden başka hiç kimseye verilmeyen nimetlerdir. Bunlar da 40 yıllık TİH çölünde kendilerine verilen Bıldırcın, Helva ve Bulutun onlara gölge yapması nimetleridir(bk. Semarkandî, Bahru’l-ulum, ilgili, ayetin tefsiri).
Bir kısım alimlere göre, ayette yer alan alemlerden maksat -sadece o devirdekiler değil- bütün insanlardır. İlgili nimetler ise şu üç çeşit nimetlerdir:
Birincisi: Peygamberlerdir. Hiç bir millette İsrail oğullarında olduğu kadar peygamber gelmemiştir. Yahudilerden gelen peygamberler her kavimden gelen peygamberlerden daha fazladır. Bununla beraber, Yahudiler nesep olarak da peygamberlerin çocuklarıdır. Alimlerin büyük çoğunluğunun görüşüne göre, Hz. Yakub’un neslinden gelenler(Esbat) de peygamberlerdir ki, Yahudiler bunların evladıdır.
İkincisi: İsrailoğullarının peygamberleri (ekseriyetle)aynı zamanda onların hükümdarları idi. Böylece, hem manevî nübüvvet gücünü, hem de maddî mülukiyet gücünü elinde bulunduruyorlardı.
Üçüncüsü: başka insanlardan farklı olarak kendilerine ikram edilen ilahî lütuflardır. Firavunun zulmünden kurtulmaları, kendilerine denizin açılması, TİH çölünde kendilerine verilen Bıldırcın, Helva ve Bulutun onlara gölge yapması, taştan güzel tatlı su çıkarılması gibi hususlar bu nimetlerdendir. Ayrıca bulundukları devirde peygamberlik ile krallık makamlarını birlikte yaşayan, zamanının en büyük alim ve din adamlarına sahip olmaları da onlar için çok ciddi bir imtiyaz olmuştur(bk. Razî, ilgili ayetin tefsiri).
