*İmam; pişuva öncül, kendisine iktida edilen metbu’. Yalnız müttakî olmak değil, müttakîlerin imamı olmak arzusu ne büyük bir gaye ne mukaddes mefkuredir. (Elmalılı Tefsiri)
-İmam; zulmü önlemek için var olan kimse. (Rûhu’l Beyân)
25/ el-Furkân -74- Onlar, “Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi ALLÂH’a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle” diyenlerdir.
