-Lokmân -aleyhisselâm- Dâvûd–aleyhisselâm- devrinde yaşamıştır. (M.Âsım Köksal / İslâm Tarihi)
31/ Lokmân -12- Andolsun, Biz Lokmân’a “ALLÂH’a şükret” diye hikmet verdik. Kim şükrederse ancak kendisi için şükretmiş olur. Kim de nankörlük ederse, bilsin ki ALLÂH her bakımdan sınırsız zengindir, övülmeye layıktır.
13- Hani Lokmân oğluna öğüt vererek şöyle demişti: “Yavrum! ALLÂH’a ortak koşma! Çünkü ortak koşmak elbette büyük bir zulümdür.”
16- (Lokmân öğütlerine şöyle devam etti:) “Yavrum! Şüphesiz yapılan iş bir hardal tânesi ağırlığında olsa ve bir kayanın içinde, yahud göklerde ya da yerin içinde bile olsa, ALLÂH onu çıkarır getirir. Çünkü ALLÂH en gizli şeyleri bilendir, (her şeyden) hakkıyla haberdar olandır.”
17- Evlâdım, namazı hakkıyla îfâ et, iyiliği yay, kötülüğü de önlemeye çalış ve başına gelen sıkıntılara sabret! Çünkü bunlar azim ve kararlılık gerektiren işlerdendir.
18- “Küçümseyerek surat asıp insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme! Çünkü ALLÂH hiçbir kibirleneni, övüneni sevmez.”
-Tas’ir; yüz döndürmek. Kibirlenerek eğri büğrü bir tavır almak. Asıl “saar”kelimesi yüz ve boyun eğriliği demektir.
19- Yürürken ölçülü, mûtedil yürü! Konuşurken sesini ayarla, bağırarak konuşma! Unutma ki seslerin en çirkini, avazı çıktığınca bağıran eşeklerin sesidir.
