2/ EL-BAKARA -125- Biztâo zaman bu Beyt'i, insanlar için bir sevâb kazanma ve bir güven yeri kıldık. Siz de Makam-ı İbrâhîm'den kendinize bir namazgâh edinin. Ayrıca İbrâhîm ile İsmâîl'e şöyle ahid verdik: "Beytimi, hem tavâf edenler için, hem ibâdete kapananlar için, hem de rükû ve secde edenler için tertemiz tutun!"
127- Ve ne vakit ki İbrâhîm, Beyt'in temellerini yükseltmeye başladı, İsmâîl ile birlikte şöyle duâ' ettiler: Ey Rabbimiz, bizden kabûl buyur, hiç şüphesiz işiten Sensin, bilen Sensin.
133- Yoksa siz de olaya şâhid mi oldunuz; Ya'kûb'a ölüm hâli gelip çattığı zaman, oğullarına; "Benden sonra neye ibâdet edeceksiniz?" dediği zaman, oğulları; "Senin ALLÂH'ına ve ataların İbrâhîm, İsmâîl ve İshâk'ın ALLÂH'ına, tek olan o ALLÂH'a ibâdet edeceğiz. Biz ancak O'na boyun eğen müslümanlarız." dediler.
4/ EN-NİSÂ -163- Muhakkak Biz, Nûh'a ve ondan sonra gelen Peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrâhîm'e, İsmâîl'e, İshâk'a, Ya'kûb'a, torunlarına, Îsâ'ya, Eyyûb'a, Yûnus'a, Hârûn'a ve Süleymân'a da vahyettik. Dâvûd'a da Zebûr'u verdik.
6/ EL-EN'ÂM -86- İsmâîl, Elyesa, Yûnus ve Lût'u da (hidâyete erdirdik). Hepsini âlemlere üstün kıldık.
19/ MERYEM -54- Kur'ân'da İsmâîl'i de an; çünkü o, vaad'ine sâdık bir kuldu ve gönderilmiş bir Peygamberdi.
55- Âilesine ve çevresine namaz kılmayı ve zekât vermeyi emrederdi ve Rabbinin katında hoşnûdluğa ermişti.
21/ EL-ENBİYÂ -85- İsmâîl, İdrîs ve Zü'l-Kifl'i de (hatırla). Onların hepsi de sabredenlerdendi.
86- Onları da rahmetimizin içine aldık. Onlar gerçekten sâlih olanlardandı.
38/ SÂD -48- İsmâîl'i, Elyasa'yı, Zü'l-Kifl'i de an. Hepsi de en hayırlı kimselerdendir.