HALİL

-Halil (a.s.c:ahillâ); samîmi dost.

-Bir kimsenin umur-u esrarı arasına giren ve muhabbeti kalbinin eczasına nüfuz eden dostu. (Elmalılı Tefsiri)

4/ en-Nisâ -125- Hep iyiliği şiâr edinmiş olarak, yüzünü ve özünü ALLÂH’a teslîm edip bir de İbrâhîm’in tevhîd dinine tâbi’ olan kimsenin dininden daha güzel din olabilir mi? Bundandır ki ALLÂH İbrâhîm’i halil edinmiştir.

25/ el-Furkân -27- O gün zalim kimse ellerini ısıracak: "Eyvâh! Keşke Peygamberin yanında bir yol tutsaydım!" diyecek.

28- "Eyvâh! Keşke falancayı dost edinmeseydim” diyecek.