AHMED (*)
*Ahmed (a.s.); (daha, pek, çok, en çok) methedilmiş olan.
-Efendimiz- aleyhisselâm-’ın Kur’ân-ı Kerîm’de zikredilen isimleri “Muhammed” (48/ el-Fetih 29), “Ahmed” (61/ es-Saff -6). Her iki isimde “övülmüş”demektir. Efendimiz- aleyhisselâm-fiilleri, sözleri, ahlâkı ve davranışıyla övüldüğü için “Muhammed”, kendisinden önceki Peygamber ve insanlardan daha çok övüldüğü için“Ahmed” ismini almıştır. (Diyânet)
61/ es-Saff -6- Meryemoğlu Îsâ da: "Ey İsrâiloğulları! Ben size ALLÂH'ın elçisiyim. Benden önce gelen Tevrât'ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir Peygamberi müjdeleyici olarak (geldim)" demişti. Fakat onlara apaçık delillerle gelince "Bu, apaçık bir büyüdür" dediler.
