-Yakîn (a.i); sağlam bilgi, iyi kat’i olarak bilme.
-İlm-el Yakîn ; kat’i olarak edinilmiş, sağlam bilgi.
-Ayn-el yakîn; bir şeyi kendi gözüyle görüp mahiyetini bilme.
-Hakk-el yakîn; gerçekliğinde hiç şüphe olmayan.
-Falan yerde bir göl olduğunu bilmek ilm-el yakîn. O gölü gidip görmek ayn-el yakîn. O göle girmek hakk-el yakîn dir.
102/ et-Tekâsür -1-2-3-4-5-6-7-8- Oyaladı o çokluk kuruntusu sizleri. Tâ ziyaret edişinize kadar kabirleri. Öyle değil ilerde bileceksiniz. Öyle değil ilmel yakin bilseniz. Kasem olsun o cahimi çaresiz göreceksiniz. Sonra kasem olsun onu çaresiz aynel yakin göreceksiniz. Sonra kasem olsun o gün o naimden sorulacaksınız.
